sobota, 23 kwietnia 2016

Bard I Łucznik

Bard I Łucznik


(zm. w 2977 roku Trzeciej Ery)

 Postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Trochę z życiorysu:

Był to człowiek, potomek królów Dale (w tym Giriona, który zginął w walce ze Smaugiem w 2770 roku). Urodził się i wychował wEsgaroth. Znano go jako człowieka ponurego, który wedle innych przepowiadał wszelakie nieszczęścia. Mieszkańcy miasta szanowali Barda za męstwo i uczciwość. Podczas ataku na Esgaroth zabił Smauga i został pierwszym królem odnowionego Dale. Władał tym królestwem do śmierci, przez trzydzieści trzy lata.
Podczas ataku smoka Bard stanął na czele obrony Esgaroth. Gdy miasto już płonęło, a ludzie uciekali w popłochu, pozostał sam na stanowisku. Dzięki radzie starego drozda, oddał celny strzał z łuku i trafił w słaby punkt Smauga, odsłoniętą część brzucha. Bestia spadając zniszczyła miasto, lecz Bard ocalał: skoczył do wody i dopłynął do brzegu. Tam pośród uchodźców ze zniszczonego Esgaroth ujawnił swoje królewskie pochodzenie. Następnie, nadal uważając się za poddanego rządcy miasta i działając w jego imieniu, z powodzeniem kierował przygotowaniem tymczasowych siedzib dla wszystkich, którzy przeżyli atak smoka.

Zdjęcia:






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz