Bilbo Baggins

Bilbo Baggins

Najważniejsza wyprawa:

W 2941 wraz z Gandalfem, Thorinem Dębową

 Tarczą oraz dwunastoma 

innymi krasnoludami wyruszył 

na wyprawę odebrania Samotnej 

Góry smokowi Smaugowi. Przygoda ta zaprowadziła 

Bilba i jego towarzyszy do Rivendell, Mrocznej Puszczy i 

ostatecznie do Ereboru, gdzie po zajęciu góry przez 

Thorina miała miejsce Bitwa Pięciu Armii.

Przygody:

Podczas swych przygód w Hobbicie Bilbo znalazł również Jedyny Pierścień i uciekł Gollumowi po wygraniu z nim w grze w zagadki. Wyjawił on jednak Gollumowi swoje nazwisko oraz to, że pochodzi z Shire, co miało późniejsze konsekwencje. Bilbo był przez dziesięciolecia powiernikiem Pierścienia, nieświadom jego znaczenia. Pierścień wydłużył również jego życie i powstrzymał starzenie. Podczas swej wyprawy użył go między innymi do uwolnienia swych towarzyszy od pająków w Mrocznej Puszczy oraz gdy Thorin i pozostali krasnoludowie byli uwięzieni przez elfów króla Thranduila. Podczas Bitwy Pięciu Armii użył go, aby ukryć się przed walczącymi. Oprócz tego używał go później, by kryć się przed Sackville-Bagginsami.

We Władcy Pierścieni Bilbo opuścił Shire w dzień swych 111. urodzin (22 września 3001), pozostawiając swój majątek oraz Pierścień swojemu krewnemu oraz dziedzicowi Frodowi Bagginsowi (był dzięki temu pierwszym, który oddał Pierścień dobrowolnie). W towarzystwie trzech krasnoludów wyruszył do Rivendell, gdzie pisał wiersze oraz swój pamiętnik – Tam i z powrotem. Spisał też w książce Przekłady z języka elfów, elfie legendy oraz historię Pierwszej Ery, znaną również jako Silmarillion.

29 września 3021 wraz z Frodem, Gandalfem i elfami Bilbo odpłynął z Szarej Przystani, by Prostą Drogą wyruszyć do Amanu. Było to po jego 131. urodzinach, co czyniło go najstarszym hobbitem w historii Śródziemia.

Zdjęcia:

Kontakt

Uwaga !!!!!!

Jeżeli macie jakiekolwiek pytania związane z tym blogiem proszę pisać w komentarzach.

Jeżeli nie chcecie tego pytania zadawać publicznie proszę pisać na mój email marcin.szlachetni@wp.pl

Pozdrawiam was wszystkich bardzo serdecznie i życzę miłego czytania :)

Kompania Thorina

Kompania Thorina

 Grupa postaci ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Przewodził jej krasnolud Thorin II Dębowa Tarcza. Kompanii towarzyszył też czarodziej Gandalf Szary.

Pojawia się w Hobbicie. Pewne informacje na jej temat znajdują się w Dodatkach do Władcy Pierścieni. Jej losy zostały też zekranizowane w trylogii filmowej reżyserii Petera Jacksona.

Kompania została zorganizowana przez Thorina w 2941 roku Trzeciej Ery. Jej celem było odbicie Ereboru spod panowania Smauga. Jej członkowie wzięli udział w Bitwie Pięciu Armii. W skład kompanii, oprócz Thorina, wchodziło jeszcze dwunastu innych krasnoludów. Za radą Gandalfa do kompanii został dołączony hobbit Bilbo Baggins.

Zdjęcia:

Bifur, Bofur i Bombur

Bifur, Bofur i Bombur

Trochę z życiorysu:

Wywodzili się od mieszkańców Morii, lecz nie pochodzili z Rodu Durina. Po zakończeniu wyprawy do Ereboru osiedlili się w nim i żyli przynajmniej do 3018 roku. Bombur odznaczał się nieprzeciętną tuszą; w czasach akcji Władcy Pierścieni sześciu młodych krasnoludów musiało pomagać mu w przejściu z łóżka do stołu.

Zdjęcia:

Bifur

Bifur

Bofur

Bofur

Bombur

Bombur

Dori, Nori i Ori

Dori, Nori i Ori

            Trochę z życiorysu:

Należeli do Rodu Durina. Po zakończeniu wyprawy do Ereboru osiedlili się w nim. Ori, biegle posługujący się pismem elfów, wziął udział w wyprawie Balina do Morii. Był autorem ostatnich wpisów w kronice Mazarbul. Zginął w 2994 roku, w czasie ostatniego napadu orków. Dori i Nori pozostali w Ereborze i żyli tam przynajmniej do 3018 roku, gdy Glóin opowiadał Frodowi Bagginsowi o losach członków kompanii.

Zdjęcia:

Dori

Dori

Nori

Nori

Ori

Ori

Kíli i Fíli

Kíli i Fíli

Urodzili się w Ered Luin w latach 2864 (Kíli) i 2859 (Fíli).

Trochę z życiorysu:

Byli synami Dís z Rodu Durina, siostrzeńcami Thorina II Dębowej Tarczy.

Zginęli w Bitwie Pięciu Armii, broniąc ciała Thorina i zostali pochowani u jego boku w jaskiniach Samotnej Góry.

Zdjęcia:

Kili

Kili

Fili

Fili

Dáin II Żelazna Stop

Dáin II Żelazna Stop

 Ur. w 2767 roku Trzeciej Ery. 

Zm. 17 marca 3019 roku Trzeciej Ery.

 Postać ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Trochę z życiorysu:

Był władca krasnoludów, władca Żelaznych Wzgórz, od 2941 do 3019 roku król Plemienia Durina i szósty Król pod Górą. Syn Náina i krewny Thorina Dębowej Tarczy. Po jego śmierci objął rządy w odrodzonym królestwie Ereboru. Panowanie Dáina było pomyślne i długie, lecz pod koniec życia monarcha musiał zmierzyć się jeszcze z atakiem sił Saurona.

Urodził się w Żelaznych Wzgórzach. Mimo młodego (jak na krasnoluda) wieku wziął udział w wojnie z orkami (2793–2799). Walczył wdecydującej bitwie w dolinie Azanulbizar, gdzie zginął jego ojciec. Zdołał zabić wodza przeciwników, Azoga. Czyn ten przyniósł mu wielką sławę.

W 2805 roku, po śmierci dziadka Gróra, Dáin został władcą Żelaznych Wzgórz. Władał tam do 2941 roku. Wtedy to, na wieść o odnowieniu przez Thorina Dębową Tarczę Królestwa pod Górą, pośpieszył do Ereboru, gotów zbrojnie wspomóc krewniaka w konflikcie z ludźmi i elfami o bogactwa Smauga. W obliczu niespodziewanego ataku orków przyłączył się do wcześniejszych przeciwników i walczył w Bitwie Pięciu Armii. Po śmierci Thorina, który zginął w boju, Dáin został nowym Królem pod Górą, jako że był prawowitym spadkobiercą Durina. Sprawiedliwie podzielił się bogactwami smoka z ludźmi i elfami. Poznał przy tej okazji Bilba Bagginsa, jednego z kompanów Thorina.

Zdjęcia:

Óin i Glóin

Óin i Glóin

 Urodzili się w latach 2774 (Óin) i 2783 (Glóin).

Óin zginął w roku 2994.

Glóin zmarł w 15 wieku Czwartej Ery.

Trochę z życiorysu:

Byli synami Gróina z Rodu Durina. Po bitwie w dolinie Azanulbizar Glóin wraz z Thráinem i Thorinem wędrował po Dunlandzie iEriadorze. Po zakończeniu wyprawy do Ereboru obaj bracia osiedlili się w nim. W 2989 roku Óin wyruszył wraz z Balinem do Morii, gdzie zginął przed zachodnią bramą Morii w roku 2994, porwany przez Czatownika z Wody.

Glóin natomiast pozostał w Ereborze, gdzie zajmował wysoką pozycję. W 3018 roku przybył na Naradę u Elronda, gdzie wraz z synem, Gimlim, reprezentował rasę krasnoludów.

Zdjęcia:

Óin

Óin

Glóin

Glóin

Dwalin

Dwalin

 Urodził się w latach 2772.

 Zmarł w 91 roku Czwartej Ery.

Trochę z życiorysu:

Był synem Fundina z Rodu Durina. Urodził się w czasie tułaczki krasnoludów, którzy uciekli z Ereboru zajętego przez Smauga. Od 2802 roku mieszkał w Ered Luin. W latach 2841–2845 wziął udział w nieudanej wyprawie Thráina II do Ereboru. Po odbiciu Ereboru zamieszkał w nowo odnowionym Królestwie pod Górą. Jego bratem jest Balin który we wszystkim mu towarzyszy.

Zdjęcia:

Beorn

Beorn

Był człowiekiem z Doliny Anduiny, władcą Beorningów. Jak się zdaje, był potomkiem ludzi zamieszkujących Góry Mgliste, skąd zostali wyparci przez orków. Swoje domostwo miał w niedużym, dębowym lesie, położonym kilka mil na wschód od Carrock.

Trochę z życiorysu:

Hodował psy, owce i kuce (z którymi umiał rozmawiać) oraz wielkie pszczoły. Nigdy nie jadał mięsa, a żywił się głównie śmietaną i miodem. Był też znany ze znakomitych wypieków. Posiadał niezwykłą moc: potrafił przybierać postać wielkiego, czarnego niedźwiedzia. Na co dzień był wysokim, bardzo silnym mężczyzną o czarnych włosach i długiej, gęstej brodzie. Nie należał do osób szczególnie gościnnych i nie ufał obcym (mieszkał zresztą na dość niebezpiecznych terenach). Miał też niewielu przyjaciół, choć znał czarodzieja Radagasta. Łatwo wpadał w gniew i wtedy potrafił być straszny. Jednak w gruncie rzeczy był dobrym człowiekiem, a prawdziwą nienawiścią darzył jedynie orków i wargów, którzy nie ośmielali zapuszczać się na jego ziemie.

Podczas wyprawy do Ereboru Kompania Thorina II Dębowej Tarczy dotarła do domu Beorna. Gandalfowi udało się pozyskać jego zaufanie i wędrowcy mogli zatrzymać się u niego i nabrać sił (przebywali tam od 20 do 22 lipca 2941 roku Trzeciej Ery^[1]). Beorn wyposażył krasnoludów i hobbita Bilba Bagginsa w sprzęt oraz prowiant, udzielił im też paru pożytecznych porad. Pożyczył nawet Kompanii swoje kuce, na których mogli jechać, ale tylko do granic Mrocznej Puszczy. Później na wieść o śmierci smoka Smauga sam wyruszył do Ereboru, wiedząc zapewne o maszerującej tam armii orków. W trakcie Bitwy Pięciu Armii Beorn niespodziewanie włączył się do walki, walnie przyczyniając się do klęski goblinów. Sam zabił ich wodza, Bolga. Po zwycięstwie towarzyszył w drodze powrotnej Gandalfowi i Bilbowi, których gościł ponownie u siebie (przez całą zimę, aż do wiosny 2942 roku). W jakiś czas później został władcą Beorningów i panował nad obszarem rozciągającym się od Gór Mglistych po Mroczną Puszczę. Jego rządy upływały w spokoju. Synem i następcą Beorna był Grimbeorn.

Zdjęcia: